Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

«Εθνική Παιδεία»

«Εθνική Παιδεία»

Γανιάσατε, δασκάλοι να ξεμάθωνα ’μαι εγώ, να στοχάζομαι, να θέλω —ψέματα όλο ν’ ακούω, να λέω, να πράττω,για ψέματα να ζω και να πεθαίνω.
5Δεν μπόρεσε η σπουδή να με χαλάσει.Αντέξανε σαρκίο, ψυχή και γνώση·μα κάθε τόσο θάνατος να ξέρειςότ’ είσαι πάντα πουλημένο κρέας.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Μια νέα μελοποίηση: «Εθνική» Πρωτομαγιά


Η ποίηση του Βάρναλη είναι διαχρονικά ελκυστική για τους μουσικούς μας. Είναι ελκυστική γιατί είναι επίκαιρη. Οι μελοποιήσεις ποιημάτων του είναι συνεχείς. Και μάλιστα μπαίνει σε μουσικούς χώρους που θα τους χαρακτηρίζαμε πρωτοποριακούς και μοντέρνους. 
Μόλις χτες ακούσαμε μια νέα μελοποίηση του ποιήματος «Εθνική» Πρωτομαγιά

Με μουσική Δημήτρης Κογιάννη, Αδριανού Παπαμάρκου και ερμηνεία Βασίλη Σκουλά:






«Εθνική» Πρωτομαγιά

Χορεύουνε Πρωτομαγιά Σκορπιός και Σπετσοπούλα
κι έχουν μπροστάρη του χορού τον «εθνικό» Μπαμπούλα.
Οι τράπεζες, οι φάμπρικες, τάνκερ, δι
υλιστήρια
και ναυπηγεία χορεύουνε στα λαϊκά Ανθεστήρια.

Χορεύει και τ’ Αφεντικού το γυάλινο σαράγι
που μ’ έναν πήδο η γυάλινη συνείδησή του εράγη…
Χάρος και Μάης χορεύουνε στα ξερονήσια κάτου
και δίπλα ο Έχτος κελαηδεί με τα σιδερικά του.


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

«ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΑΪ-ΣΤΡΑΤΗΣ ΘΥΜΗΜΑΤΑ ΕΞΟΡΙΑΣ»

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ 
ΑΪ-ΣΤΡΑΤΗΣ
ΘΥΜΗΜΑΤΑ ΕΞΟΡΙΑΣ

(Εκδόσεις «Καστανιώτη»)



Ο Κώστας Βάρναλης εξαιτίας των αριστερών του φρονημάτων υπέστη διώξεις. Παύτηκε από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και εξορίστηκε. Τις εμπειρίες του από τη δίμηνη εξορία στον Αϊ - Στράτη (20 Οκτώβρη 1935 έως 25 Δεκέμβρη 1935) κατέγραψε, αμέσως μετά την απόλυσή του, σε δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Ανεξάρτητος» και λίγο αργότερα στον «Ριζοσπάστη». Αυτό το υλικό ο Βάρναλης το είχε ετοιμάσει να εκδοθεί ως βιβλίο το 1936, όμως με τη δικτατορία του Μεταξά οι τυπογράφοι, από φόβο, κάψανε τα χειρόγραφα και έτσι η έκδοση δεν έγινε. Οι δώδεκα επιφυλλίδες που δημοσιεύτηκαν στον «Ανεξάρτητο», μαζί με τις τρεις στον «Ριζοσπάστη» και κάποιες μαρτυρίες συνεξόριστων του Κ. Βάρναλη αποτελούν το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου.
Το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου περιλαμβάνει την αλληλογραφία του Κ. Βάρναλη με τη σύζυγό του Δώρα Μοάτσου την περίοδο της εξορίας και περίληψη επιστολών που έστειλαν στον Κώστα Βάρναλη και στη Δώρα Μουάτσου φίλοι τους την ίδια περίοδο. Η αλληλογραφία αυτή έχει ενδιαφέρον για τη σκιαγράφηση της προσωπικότητάς του, για τις συνθήκες διαβίωσης στο νησί, καθώς και για τη σχέση του ζευγαριού. Κυρίως όμως για το πώς επέδρασε στον ποιητή το γεγονός της εξορίας.
Με τον Αϊ - Στράτη συνδέονται δύο ποιήματα του Κώστα Βάρναλη. Το ποίημα «Εξορία» της συλλογής «Ελεύθερος Κόσμος» και το αθησαύριστο «Η ώρα φτάνει» που πρωτοδημοσιεύτηκε στην ειδική έκδοση του «Ριζοσπάστη» που εκδόθηκε στον Αϊ - Στράτη το Νοέμβρη του 1935 προς τιμήν της επετείου της Οχτωβριανής Επανάστασης. Στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου διερευνούμε το πότε γράφτηκε το ποίημα «Εξορία» και με τη βοήθεια της μαρτυρίας του συνεξόριστού του αρχισυντάκτη του «Ριζοσπάστη» Τάκη Κόντου, γνωρίζουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες γράφτηκε το ποίημα «Η ώρα φτάνει».
Ο πρόλογος, το παράρτημα και τα σχόλιο βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει καλύτερα την ιστορική περίοδο που ο ποιητής εξορίζεται, τα γεγονότα και την επίδραση της εξορίας στο φρόνημα του ποιητή.
Την έκδοση συνοδεύει χρονολόγιο με τεκμηριωμένη παράθεση βιογραφικών στοιχείων και πλήρης εργογραφία. Τέλος, ειδική ενότητα είναι η φωτογραφική και εικαστική τεκμηρίωση του βιβλίου. Αξιοποιήθηκε φωτογραφικό υλικό της εποχής, φύλλα του «Ριζοσπάστη» και εικαστικά έργα του επί δωδεκαετία εξόριστου στον Αϊ - Στράτη Γιώργου Φαρσακίδη.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Βάστα, καρδιά…



Βάστα, καρδιά…

Να με ξεριζώσεις, Χάρε,σου αντιστέκομαι σα δρυ.Όση φόρα θέλεις πάρε,να με πάρεις δεν μπορεί.
5Να με ξεριζώσεις, όχι!δεν το θέλω και βαστώ,όσον η καρδιά μου το ’χειτο κουράγιο της σωστό.
Στ’ αγιασμένο ετούτο χώμα,10που ήπιεν αίμα ποταμό,μας κρατάει το χρέος ακόμαγια το μέγα Λυτρωμό.
Δεν το θέλω άλλοι να φτάσουνδίχως μου στην κορυφή,15στ’ άκρον ύψος να γιορτάσουνοι γενναίοι μου σύντροφοι.
Θα γιορτάσουμε σαν έναςτη μεγάλη Ανατολήκάθε τόπου, κάθε γέννας20κάθε γλώσσας οι καλοί.
Να μας ξεριζώσεις τώραμη σε τρώει η αποθυμιά!όλ’ η Γης είναι μια Χώραένα Δρυ και Ρίζα μια!